روش بالینییکی از روش‌های تحقیق در روان‌شناسی، روش کلینیکی یا بالینی (Clinical method/case study) است؛ در این روش مطالعه به صورت فردی انجام می‌گیرد. هدف از این روش کسب اطلاعات و تشخیص علت‌ها است. در اکثر دانش‌ها، حقیقت با به‌کارگیری روش‌های علمی (Scientific methods) به دست می‌آید. البته روش‌های پژوهشی آنها یکسان نیستند بلکه هر دسته از آنها به روش خاص خود تحقیق می‌شوند. روان‌شناسی نیز که یکی از پردامنه‌ترین و کوشاترین علوم انسانی است، دارای روش علمی خاص خود است و همین روش علمی است که به کار می‌آید تا مطالعه علم رفتار را از دشواری برهاند. آنچه علم را تعریف می‌کند موضوع تحقیق آن نیست بلکه روش تحقیق آن است. علمی بودن یا نبودن رویکرد مهم است. در انتخاب شیوه پژوهش، روش‌هایی وجود دارد که در کسب، طبقه‌بندی، کاربرد و ارزش اطلاعات از لحاظ توانایی تشخیص متفاوتند. [۱]
عظیمی، سیروس، اصول روان‌شناسی عمومی، تهران، دهخدا، چاپ دهم، ص۴۰.
۱ - توضیح اجمالیروش کلینیکی یا بالینی (Clinical method/case study) بیشتر توسط روان‌شناسان بالینی، روان‌پزشکان، مددکاران اجتماعی، مشاوران و راهنمایان تربیتی به‌کار گرفته می‌شود. هدف از این روش کسب اطلاعات و تشخیص علت‌ها است. در این روش مطالعه به صورت فردی انجام می‌گیرد. بنابراین آنچه معلول علت خاصی است کلیت ندارد و به علت تفاوت‌های فردی نمی‌تواند تعمیم یابد و دیگران را نیز دربرگیرد. با این همه روش بالینی یکی از متداول‌ترین روش‌هایی است که در روان‌شناسی غیرعادی، رفتار نابهنجار و عقب‌ماندگی ذهنی و تحصیلی به‌کار می‌رود و وسیله موثری برای تشخیص است. ۲ - پانویس
۳ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «روش‌های تحقیق در روان‌شناسی »، تاریخ بازیابی ۹۷/۱۲/۱۵. |